องุ่นต้นบราซิล  ถูกนำเข้ามาทดลองปลูก และขยายพันธุ์ในประเทศไทยกว่า 6-7 ปีแล้ว สามารถเติบโตได้ดี มีผลให้เก็บรับประทานได้ อร่อยไม่แพ้การปลูกในประเทศบ้านเกิด คือ บราซิล  โดนในประเทศบราซิล นอกจากนิยมปลูกเป็นไม้ผลในบริเวณบ้านแล้ว ยังนิยมปลูกในเชิงพาณิชย์ เก็บเอาผลไปแปรรูป  ทำน้ำผลไม้  ผลิตเหล้าวิสกี้ชั้นดี  ไวน์  และแชมเปญ ได้รับความนิยมจากผู้ดื่มอย่างแพร่หลาย 
       องุ่นต้นบราซิล"  ยังมีสรรพคุณเป็นสมุนไพร ใช้รักษาโรคได้หลายอย่างด้วย  โดยในบราซิลใช้ผิวของลำต้น เป็นยารักษาโรคหืด  ลดการอักเสบเรื้อรังของต่อมทอนซิล ได้  จึงถือว่า "องุ่นต้นบราซิล"  มีคุณค่าควรปลูกเป็นอย่างยิ่ง
       องุ่นต้นบราซิล  หรือ  JABOTI  CAB - MYRCEAREA  CAULIFLORA  อยู่ในวงศ์  MYRTACEAE  เป็นไม้ยืนต้นเนื้อแข็ง  ต้นสูง  10-15  เมตร  ลำต้นใหญ่  เปลือกต้นเป็นสีน้ำตาลเทา  แตกกิ่งก้าน สาขาเป็นพุ่มกว้างและหนาแน่นมาก  ใบเป็นเดี่ยว  ออกเรียงสลับ  เป็นรูปรีแกมรูปขอบขนาน  ปลายแหลม  โคนใบสอบ  ใบดกและให้ร่มเงาดีมาก  โดยเฉพาะ เวลาแตกยอดอ่อน  ใบจะเป็นสีแดงสดใส  ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีเขียว เมื่อใบแก่  ทำให้ดูสวยงามยิ่ง  ที่สำคัญนักเลง "บอนไซ"  หรือ ไม้แคระ  นิยมเอา "องุ่นต้นบราซิล" ไปลูกเป็นบอนไซลงกระถางสวยงามมาก
       ดอกเป็นสีขาว  ออกตามลำต้นและกิ่งก้าน  "ผล"  เป็นรูปทรงกลม  หรือรูปกลมรีเล็กน้อย  ผลโตเต็มที่ ประมาณผลตะขบป่า  ผลสุกเป็นสีม่วงเกือบดำ  ออกเป็นกระจุกหนาแน่น  ตามลำต้นกิ่งก้าน อย่างน้อย 70-80 ผล (ดูภาพประกอบด้วย) มองเผิน ๆ  คล้ายลูกหว้า  เนื้อในฉ่ำน้ำเล็กน้อย    คล้ายเนื้อลูกไหนของจีน   รสชาติหวานปนฝาดนิด  ๆ  กรอบอร่อยมาก ภายในมีเมล็ด  1  เมล็ด  ติดผลได้เรื่อย ๆ  ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด  และตอนกิ่ง  ปัจจุบัน "องุ่นต้นบราซิล"  ปลูกได้ในดินทั่วไป โตเร็ว ไม่ชอบน้ำท่วมขังแต่ชอบน้ำชุ่มฉ่ำแบบสม่ำเสมอ  ระยะปลูก  2  ปีติดผล ผลสุก เป็นสีม่วง หรือ ม่วงดำ คล้ายสีของผลหว้า แต่เปลือกจะเหนียว และหนากว่า เวลารับประทานเนื้อใน ต้องใช้เล็บจิก หรือฉีกให้เปลือกขาด จึงจะกินได้ เนื้อในเป็นสีขาวหุ้มเมล็ด เป็นปุยเหมือนเนื้อของกระท้อน รสชาติ เปรี้ยวนำปนหวานนิด ๆ คล้ายรสชาติของผลหว้าอร่อยมาก เวลาติดผล จะเป็นพวง หรือเป็นกลุ่มกระจายตามลำต้นและกิ่งก้านน่าชมยิ่ง เหมือนกับไข่ปลา หรือไข่กบสีดำติดกระจายอยู่บนต้นแปลกมาก ดอกและผล เป็นตลอด ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด และตอนกิ่ง
       องุ่นต้นบราซิล ยังมีสรรพคุณทางสมุนไพรด้วย โดยในประเทศบราซิล ถิ่นกำเนิดของต้นไม้ชนิดนี้ ใช้เปลือกหรือผิวของลำต้น ไปทำยารักษาโรคหืด โรคท้องร่วง และลดการอักเสบเรื้อรังของต่อมทอนซิลได้ดีมาก (วิธีรับประทาน ใช้ต้มน้ำดื่มกะจำนวนไม่มากนัก ดื่มวันละหลายครั้ง) และจากสรรพคุณดังกล่าว จึงเป็นไม้น่าปลูกเป็นอย่างยิ่ง
ขอขอบคุณข้อมูลจาก ที่มา : คอลัมน์เกษตรกรบนแผ่นกระดาษ โดยนายเกษตร  นสพ. ไทยรัฐ
รสชาติถือว่าใช้ได้ทีเดียว ปลูกไม่ยากครับ (ได้ชิมผลแล้วครับ) คล้ายกับเราปลูกต้นไม้ทั่วไปครับ